AARADHANA

शाळकरी मुलांच्या गराडयात रमणं हा माझा आवडता छंद. काल खूप दिवसांनी हा योग आला. निमित्त होत...

बघता हेही वर्ष सरल आणि २०२२ उजाडल. तसा हा क्षण दरवर्षीच येतो. म्हणजे नवीन वर्ष, नवे संकल्प, नवी स्वप्न अन बरच काही.

हि आमची वानरसेना. साधारण दोनेक वर्षांपूर्वी हि मंडळी माझ्या संपर्कात आलीत. तस माझी आणि यांची भेट व्हायला पंधरवडा उलटतो म्हणा. तर...

गेली दोन वर्षं सुरु असलेला, हा कोरोनासोबतचा पाठशिवणीचा खेळ, लसीकरणाच्या मोहिमेनंतर तरी थांबेल, असं अगदी खात्रीन वाटलं होतं.

पुणे - कोल्हापूर... रस्ता तसा नेहमीचाच, गाडी पण नेहमीचीच, महामंडळाची... पण आज मन मात्र नेहमी सारखं न्हवतं...

खम्माघणी... राम राम सा... आता तुमी म्हणाल हे बर कुठल नवीन सोंग... तर त्याच काय झालं.....

तर, हि होती थोडंक्यात कहाणी. आता मुद्द्यावर येऊया कि मला हा सिंबा एवढा का भावला. तर... जेव्हा सिंबा त्याच्या घरुन निघून आला तेव्हा एकटाच आला.

स्वतंत्र भारतात जन्म घेतलेली आमची हि पिढी. पारतंत्र्य काय असत हे फक्त आम्ही इतिहासांतच वाचलं. फाळणी देशाच्या सीमेची नाही, तर गुण्या-गोविंदाने नांदणाऱ्या...

जून २०१७. ऑफिस मध्ये मॅनेजर नी एक सुखद धक्का दिला. प्रोजेक्ट च्या कामासाठी, या महिन्यात मला onsight जायचय....अमेरिकेत.